Maandelijks archief: oktober 2015

RELATIE VERMIST IN BROEK OP LANGEDIJK

Geplaatst op door
Antwoorden

Politie op zoek naar verdere verdachten

Afgelopen donderdagavond is in café De Krijger te Broek op Langedijk de relatie tussen Chris van A. en Anniek P. onder verdachte omstandigheden vermist geraakt. Het onderzoek naar de vermissing is op dit moment nog volop gaande. Chris van A. en Anniek P. zijn beiden aangehouden als verdachte en worden nog verhoord.

Woordvoerder van de politie Noordkop-Zuid weet wel te melden dat mogelijk een affaire tussen Chris van A. met een collega en de paardenliefhebberij van Anniek P. ook betrokken zijn bij het delict. Naar hen wordt nog gezocht. In het kader van het onderzoek wil de politie nog geen verdere informatie vrijgeven.

 Share

Leider Illuminati ontkent bestaan Illuminati

Geplaatst op door
Antwoorden

“Wij bestaan alleen in het hoofd van complotdenkers”

Het hoofd van de Illuminati Aaron Larsson heeft vanochtend verklaard dat er niet zoiets bestaat als ‘de Illuminati’. “Hoewel het waar is dat er ooit een geheim genootschap onder die naam heeft bestaan, wil ik benadrukken dat wij toch zeker al voor een zekere periode niet meer bestaan. Wij bestaan alleen in het hoofd van complotdenkers.”

Larsson betreurt het dat zij vanaf de oprichting allerlei zaken in de schoenen geschoven hebben gekregen. “Als wij niet bestaan, kunnen wij dat allemaal toch niet uitvoeren?” Volgens de hoofdman vergeten mensen vaak andere geheime genootschappen, zoals de Bilderberggroep, de Assassijnen of de Vrijmetselaars. “Alleen omdat wij een belangrijke rol spelen in een boek (de Da Vinci-code van Dan Brown, red.), krijgen wij overal de schuld van. En dat terwijl we niet eens bestaan!”

Larsson hoopt dat met deze verklaring voor eens en altijd een einde komt aan de complottheorieën rondom deze organisatie. “Wij bestaan niet. Punt.”

Op verzoek is de naam van de leider van de Illuminati gefingeerd. Of niet.

 Share

Panda’s voor verzameling pandapunten

Geplaatst op door
Antwoorden

China geeft twee reuzenpanda’s voor pandapuntenverzameling Willem-Alexander

Gisteren heeft koning Willem-Alexander zijn verzameling pandapunten in China geruild voor twee reuzenpanda’s. De punten, opgespaard met het zich onthouden van seksuele gemeenschap sinds de geboorte van prinses Ariane, staan symbool voor de beperkte gemeenschapsdrift van de panda. China beschouwt de punten als bewustwording van het feit dat deze dieren met uitsterven worden bedreigt.

Cheung Ming (24), student internationale diplomatie, benadrukt het belang van pandapunten en het sparen ervan voor Chinezen: “Pandapunten worden gezien als een vorm van solidariteit met deze dieren. Het is een vorm van zelfopoffering en Chinezen vinden het geheel belangrijker dan het individu. Deze punten weerspiegelen dat.”

Het feit dat Nederland de dieren strikt gezien niet krijgt maar huurt, vindt Ming dan ook niet meer dan logisch: “In relaties moet het van twee kanten komen. Het feit dat er nu pandapunten ingeruild zijn, is een eenmalige actie. Dat beloont China met de twee beren, maar nu moet er nog getoond worden dat Nederland dit offer niet voor niets gebracht heeft. China hecht grote waarde aan eerlijkheid en duurzaamheid.”

Freek van Berghem (43), fervent spaarder van pandapunten, moet er niet aan denken dat zijn zorgvuldig gespaarde punten worden ingeruild voor deze bedreigde dieren: “Ik zou niet weten waar ik panda’s moet laten of hoe ik ze moet verzorgen. Doe mij maar een originele uitgave van Mario Kart of desnoods zo’n leuk Pools grietje dat kan wassen en stofzuigen. Daar heb je tenminste iets aan. Maar liever houd ik de punten gewoon.”

Of de vorst nog pandapunten over heeft, is niet duidelijk.

 Share

Wat als…

Geplaatst op door
Antwoorden

Af en toe spookt die ene vraag door mijn hoofd: wat als ik nu géén MS had gehad? Een zinloze vraag, maar toch: wat als?

Wat alsHoe het is: ik ben 21, studeer Oudheidkunde en heb een leuke relatie met mijn liefde van de middelbare school. Ik krijg problemen met mijn evenwicht en loop slecht na zware inspanning. Ik ga naar de dokter en er wordt MS vastgesteld.

Mijn relatie gaat uit en ik besluit mij breder te oriënteren op de toekomst. Naast een master Oudheidkunde ga ik een master Journalistiek volgen. Na mijn studie vind ik weliswaar geen werk in de oudheidkunde of journalistiek, maar ik schrijf wel voor MSweb en MSzien.

Daarnaast doe ik aan stand-up comedy waarin MS een grote rol speelt. Op mijn 30e ben ik mij nog volop aan het oriënteren op wat ik wil, maar heb ik genoeg ideeën en zin in het leven.

MS bepaalt niet wie ik ben. Ik ben niet wezenlijk veranderd na de diagnose, mijn karakter is hetzelfde, mijn gedrag is hetzelfde en ook mijn uiterlijk is ongewijzigd. En toch bepaalt het wie ik ben.

Na de diagnose heb ik alle keuzes die ik maakte deels laten sturen met in het achterhoofd dat ik ook MS heb en bepaalde dingen dus niet kan. Het heeft mijn bewustzijn en mijn inzicht wel degelijk veranderd. Maar wat nu als ik het niet had gehad?

Wat als: ik ben 21, studeer Oudheidkunde en heb een leuke relatie met mijn liefde van de middelbare school. Na mijn bachelor besef ik dat deze studie weinig uitzicht op een baan geeft, tenzij ik me volledig op mijn studie richt.

Ik solliciteer op een onderzoeksmaster, maar word niet aangenomen. Ik ga een gewone master doen en bijt me daar helemaal in vast. Stukje bij beetje verlies ik mijn vrienden uit het oog. Dan komt er bericht uit Canada: ik kan daar onderzoek gaan doen. Ik verhuis naar Canada en laat alles en iedereen achter. Op mijn 30e ben ik wetenschapper met bescheiden naam, maar moet moeite doen om geld te krijgen voor onderzoek en heb nauwelijks een sociaal leven.

Of wat als: ik ben 21, studeer Oudheidkunde en heb een leuke relatie met mijn liefde van de middelbare school. Na mijn bachelor Oudheidkunde besluit ik in samenspraak met mijn vriendin om van studie te veranderen. Ik schrijf me in voor een rechtenstudie.

Mijn vriendin en ik gaan samenwonen. We vinden een woning in Zeist en niet lang daarna raakt mijn vriendin in verwachting. Het verzorgen van een kind valt ons zwaar en ik verlies plezier in het leven. Dit drijft mij en mijn vriendin uit elkaar. Om toch positieve prikkels te krijgen, begin ik een verhouding met een collega, wat mij en mijn vriendin nog verder uit elkaar drijft. We gaan uit elkaar en de affaire houdt ook geen stand. Op mijn 30e ben ik een gescheiden jurist bij een klein bedrijf en woon ik ver van familie en vrienden.

Of wat als: ik ben 21, studeer Oudheidkunde en heb een leuke relatie met mijn liefde van de middelbare school. Ik besluit het roer radicaal om te gooien. Ik neem een tussenjaar en ga de wereld rondreizen. In Australië volg ik een cursus windsurfen. Op mijn eerste les wordt ik aangevallen door een witte haai en overleef de aanval niet.

Of wat als: ik ben 21, studeer Oudheidkunde en heb een leuke relatie met mijn liefde van de middelbare school. Ik vind het eigenlijk wel prima hoe het gaat en laat me eigenlijk vooral leiden door de leuke dingen in mijn leven: uitgaan, vrienden, feestjes. Hierdoor eindigt mijn relatie.

Ik maak mijn studie af, maar heb geen zicht op wat ik wil. Daardoor ga ik me nog meer richten op de dingen die ik leuk vind, wat leidt tot een alcoholverslaving. Ik heb weliswaar veel vrienden, maar dat zijn slechts oppervlakkige contacten. Door chronisch geldgebrek trek ik weer in bij mijn ouders. Op mijn 30e ben ik werkloos en woon bij mijn ouders.

Dit zijn slechts enkele mogelijke scenario’s en niet toevallig eindigen ze allemaal niet bepaald rooskleurig. Zonder beperking ben je niet automatisch gelukkig en chronisch ziek leidt niet automatisch tot chronisch ongeluk. Door MS ben ik bewust dingen gaan zoeken die mij gelukkig maken. Dát had ik allemaal niet gehad als ik geen MS had gehad.

 

Fotografie: Maxim Wermuth

 Share

Toekomstmuziek

Geplaatst op door
Antwoorden

De techniek staat voor niets tegenwoordig, al leidt hij soms ook af. Toch kan diezelfde techniek ons ook helpen. Met een handzaam apparaatje staan wij altijd en overal in contact met de rest van de wereld. Tenminste, met de rest van de wereld die op dat moment ook gebruik maakt van hetzelfde handzame apparaatje dat in contact staat met het wereldwijde web. Prachtig.

Mobiel met oproepJe kan zo veel met mobiele telefoons en tablets. Je kan er allerlei programmaatjes of applicaties op installeren waar je handige zaken mee kunt doen. Je kunt er een boek of de krant op lezen. Je kunt er spelletjes op spelen. Er is één probleem: je kan er blijkbaar niet de omgeving mee in de gaten houden.

Het is kwart over acht ’s ochtends. Ik sta te wachten op de metro om naar mijn werk te gaan. Het is een korte trip van 15 tot 20 minuten, maar ik heb al een korte wandeling met enkele hellingen gehad en moet op de plek van bestemming nog wat trappen af, dus is het prettig voor mij om te zitten in de metro. De metro komt en met een zachte puf komt hij tot stilstand. De deuren gaan open en in de stroom met mensen stap ik de metro in.

Ik kijk om me heen, speurend naar een plekje. Het is spitsuur en dus druk. Alle zitplaatsen zijn al bezet met mensen die op hun mobiel of tablet turen. Niemand kijkt op of om. Opeens blijkt een wandelstok de normaalste zaak van de wereld. Ik manoeuvreer mij naar een strategische plaats waar ik steun heb en tegelijkertijd zo veel mogelijk van het metrostel in de gaten kan houden tot er een plek vrijkomt. Een aantal haltes moet ik staan en ik voel mijn benen week worden, maar dan stappen er gelukkig veel mensen uit en komt er plek vrij. Gelukkig, ik kan zitten.

Toegegeven, ook ik maak mij soms schuldig aan gebruik van mijn telefoon op momenten dat het helemaal niet nodig of wenselijk is. Het is dus een beetje hypocriet om daar nu over te oordelen. Maar…dankzij de techniek hoeft dat ook helemaal geen probleem te zijn en kan het zelfs een oplossing bieden. Applicaties of apps schijnen makkelijk te maken te zijn. Misschien niet voor iedereen, maar ik heb me laten vertellen dat het geen hogere wiskunde is. Een neefje of nichtje dat een beetje kan programmeren is alles wat je nodig hebt.

Zou het dan niet mogelijk zijn een programmaatje of app te ontwikkelen dat zorgt dat het mobieltje van iemand met een beperking automatisch een berichtje stuurt naar alle mobiele telefoons in de buurt? Pop-up mededeling: “Ik kan niet lang staan. Wie geeft mij een zitplaats?” Dan is naar je mobiel turen geen excuus om niet op te staan voor iemand die graag wil zitten. Wat hopelijk leidt tot situaties als deze:

Het is kwart over acht ’s ochtends. Ik sta te wachten op de metro om naar mijn werk te gaan. Het is een korte trip van 15 tot 20 minuten, maar ik heb al een korte wandeling met enkele hellingen gehad en moet op de plek van bestemming nog wat trappen af, dus is het prettig om te zitten. De metro komt en met een zachte puf komt hij tot stilstand. De deuren gaan open en in de stroom met mensen stap ik de metro in.

Ik kijk om me heen, speurend naar een plekje. Het is spits en dus druk. Alle zitplaatsen zijn al bezet met mensen die op hun mobiel of tablet turen. Op het moment dat ik het metrostel instap, hoor ik verschillende piepjes en tingeltjes. Hier en daar zie ik een scherm oplichten met de boodschap voor de ontvanger dat ze een nieuw bericht hebben. Verschillende mensen kijken op en zien mij. Een man met kort haar en een stoppelbaard staat op. “Wilt u zitten?” Ik knik vriendelijk naar de man en ga zitten.

Maar dat is misschien toekomstmuziek.

 

Fotografie: Maxim Wermuth

 Share