In mijn vorige blog kon je lezen dat ik mee wilde doen aan de MSHackathon, ook al had ik geen idee wat er zou gebeuren. Nu is het weekend voorbij en heb ik zo veel te vertellen, ik weet niet waar te beginnen. Ik voel me als een kleuter dat in de kring mag vertellen over zijn weekend.
De MSHackathon: Was het leuk? Ja, het was leuk en ik ben blij dat ik erbij was. Teams van programmeurs en hackers gingen aan de slag om MS te kraken. Met apps, data en technische innovaties wilden zij het leven van mensen met MS makkelijker maken. Van al die techniek heb ik helemaal geen verstand, dus wat had ik daar te zoeken? Wat dacht ik te kunnen bijdragen?
Welnu, MSweb had een team afgevaardigd dat vragen van de ‘hackers’ uit kon vertalen naar concrete vragen op het forum van MSweb. Zo konden nog meer mensen met MS geraadpleegd worden. Dit was ook belangrijk voor de eindproducten, want de jury zou kijken hoe goed er geluisterd was naar MS’ers.
Sowieso waren die in grote getalen aanwezig om hun verhaal te vertellen aan de hackteams. Linksom of rechtsom, er zou naar ons geluisterd moeten worden.
Al vrij snel wisten de teams dan ook hun weg naar ‘ons’ te vinden en hun vragen op het forum aan te bieden. Nu was het zaterdag mooi weer -en dus ideaal om juist niet thuis te blijven zitten, waardoor het even duurde, voordat de reacties binnenkwamen. Met mijn collega’s voor het weekend betekende dat veel twitteren en facebooken, zodat het niet stil bleef. We hadden koekjes en snoepjes meegebracht, dus dat weekend kwamen we wel door.
Maar gelukkig bleef het niet stil; zondag was #MSHackathon in Nederland trending topic op Twitter. Daarbij bleek ook dat het forum was volgestroomd met reacties op de vragen van de hackteams. WOW! Opeens werd voor mij heel concreet dat ik niet de enige ben met MS, maar dat velen met mij willen dat het opgelost wordt. Natuurlijk wist ik dat ergens wel, maar tot dan was het niet meer dan een vage gedachte in mijn achterhoofd. Niet alleen mijn zwakte moest mijn kracht worden, ónze zwakte zou ónze kracht worden dit weekend.
Allemaal leuk en aardig, maar werd er ook iets mee gedaan? Afwachten tot de prijsuitreiking dus. Daar zou duidelijk worden hoe alle ideeën uitgekristalliseerd waren en of er ook daadwerkelijk geluisterd was, aangezien dat zou ook meetellen bij de beoordeling van de jury. Maar zover was het nog niet. Eerst de discussie aanzwengelen via Facebook en Twitter. Niet te vergeten het forum in de gaten houden en goede ideeën en input doorsluizen naar de teams. Oh, en snoepen en eten natuurlijk.
Maar dan toch uiteindelijk de prijsuitreiking*. Daar bleek dat MSweb door verschillende teams genoemd werd als ‘inspiratiebron’, naast de ‘experts’ die het weekend aanwezig waren. Er ís naar ons geluisterd, onze zwakte ís onze kracht geworden.
Vanuit de grond van mijn hart wil ik alle teams bedanken voor de inzet en de passie om deze zwakte aan te ‘hacken’, alle ‘experts’ – op het weekend zelf en op het MSweb forum – bedankt, anders was het niet het eclatante succes geworden dat het is. En natuurlijk ook mijn teamleden bedankt voor de leuke en energieke sfeer het hele weekend en de koekjes en snoepjes.
Tot zover het kringgesprek.