Door MS ben ik vaak moe, waardoor ik niet zo veel kan als ik zou willen. Dat maakt mij dan weer lui en/of lamlendig. Vaak pas ik me dan maar aan, met als resultaat dat ik op een dag niet alles doe wat ik zou willen of ‘moeten’. MSweb-blogger en goede vriendin Gisèle loopt regelmatig tegen dezelfde dingen aan, met dit verschil dat zij haar agenda regelmatig helemaal vol plande. MS: je hebt er een dagtaak aan.

Het was duidelijk dat er iets veranderd moest worden aan deze zelfdestructieve manier van plannen.

Zo begon het: we daagden onszelf uit. In de maand juni mogen wij maar één activiteit per dag buitenshuis doen. Binnenshuis mag je zoveel doen als je wilt. En ’s ochtends uiterlijk om negen uur opstaan en dat is het. Klinkt simpel.

Alleen zitten er -zoals wel vaker- een paar addertjes onder het gras. Op bezoek bij vrienden of familie telt als activiteit. Sporten ook. Boodschappen doen of naar de kapper ook, maar werken in de tuin weer niet. Een brief op de bus doen wel, het huis schoonmaken niet. Op die manier staat de agenda snel vol en moet er dus geschoven worden wanneer je bepaalde dingen wel (en vooral) niet wil doen. We hebben maar meteen een excelbestand gemaakt waarin we al onze activiteiten bijhouden.

Ja, je mag wel smokkelen. Eerst een brief op de bus doen, dan direct door naar de kapper en dan boodschappen doen telt als één activiteit. Je bent immers aaneengesloten niet thuis. Zo kan je op een dag toch iets meer doen dan eigenlijk ‘de bedoeling’ is.

De uitdaging is een ‘pilot’: na deze maand kijken Gisèle en ik wat wel haalbaar is en wat niet. Maar met veel planning is het goed te doen. We zijn nu halverwege en de rest van de maand is ook volgepland. Na deze maand hebben we een evaluatie en als we het allebei de hele maand hebben weten vol te houden, gaan we lekker uit eten. Wat mij betreft gaan we dat halen: challenge accepted!

Fotografie: Maxim Wermuth